Internat ZSKŚiA

 

Kanon piękna zmienia się nieustannie kobiecego. Kobiety o okrągłych kształtach, kiedyś zachwycały Rubensa. Dziś atrakcyjne nazywa się kobiety szczupłe i wysportowane. Dążąc do ideału kobiecego ciała wiele młodych dziewczyn niestety popada w przesadę niszcząc sobie zdrowie. W którym miejscu znajduje się granica między piękną sylwetką a chorobliwą chudością?

Szczupły nie zawsze jest piękny . Należy we wszystkim zachować umiar. To już z pewnością wiemy od dawna. Z odchudzaniem sprawa wygląda trochę bardziej skomplikowanie, bowiem przy zaburzonym obrazie własnego ciała, możemy nie zorientować się w jakim momencie powiedzieć stop. Dla siebie samych wciąż będziemy za grube.

W wykreowanie dzisiejszego kanonu piękna dużą rolę odegrały media. Ciągle otaczają nas zdjęcia młodych i szczupłych kobiet o płaskim brzuchu z zarysowanymi mięśniami i szczupłych udach. Nic dziwnego więc, że dziewczyny coraz bardziej starają się dorównać ich idealnym sylwetką widząc, jak wielkim pożądaniem i popularnością cieszą się wśród oglądającej je publiczności obu płci. Warto mieć świadomość, że wielokrotnie zdjęcia dziewczyn z rozkładówki upiększane są za pomocą programów graficznych. W ten sposób ideał sylwetki staje się coraz mniej osiągalny. Dziewczyny jednak nie przestają do niego dążyć ze wszystkich sił.

Kiedy przy wadze 56 kg i wzroście 170 cm uważasz, że wciąż jesteś za gruba, warto poszukać pomocy. Dysmorfofobia to schorzenie polegające na zaburzonym postrzeganiu własnego ciała. Udaj się do psychologa, bądź psychodietetyka, który odnajdzie przyczyny zaburzenia i pomoże zaakceptować Ci swój wygląd.

Stan taki może zostać również zaklasyfikowany jako Syndrom Gotowości Anorektycznej, który stanowi pierwszy krok w stronę niebezpiecznej dla życia choroby, jaką jest anoreksja. Przyczyn SGA dopatruje się zarówno w podłożu fizycznym jak i psychicznym. Może być wynikiem złej, bądź trudnej adaptacji do nowego środowiska lub socjalizacji w grupie rówieśników. Warto więc bacznie obserwować swoje pociechy, szczególnie w wieku młodzieńczym, kiedy ryzyko zachorowalności na anoreksję jest największe.

Anoreksja jako w pełni już rozwinięta choroba może doprowadzić nawet do śmierci. Osoba nią dotknięta unika spożywania wszelkich pokarmów, co prowadzi do niebezpiecznego spadku masy ciała. Podobnym zaburzeniem odżywiania jest bulimia. Jednak w tym wypadku obserwuje się dwie fazy. Pierwszą z nich jest wilczy apetyt, w czasie której osoba zjada ogromne ilości żywności oraz druga faza, w czasie której chce za wszelką cenę pozbyć się z organizmu pochłoniętego wcześniej pokarmu. Obie choroby zaliczane są jako bardzo niebezpieczne dla życia, a ich leczenie przebiega nie tylko z pomocą odpowiedniej diety, ale także wizyt u psychologa.

Najlepszym sposobem na odchudzanie jest zdrowa i zbilansowana dieta. W tym wypadku jednak również jesteśmy narażeni na niebezpieczeństwa związane ze zbyt dużą restrykcją dotyczącą spożywanie jedynie zdrowych produktów. Zdrowy styl życia staje się uzależnieniem, a produkty spożywcze zostają po kolei wykreślone z listy zdatnych do spożycia ze względu na coraz bardziej abstrakcyjne cechy. W rezultacie osoba dotknięta ortoreksją ogranicza swoją dietę jedynie do paru produktów spełniających jej wysokie wymagania zdrowotne, co prowadzi do utraty wielu ważnych składników odżywczych i witamin. Utrzymujący się stan niedoborów tych składników prowadzi do wielu chorób i niewydolności organizmu.